Στη βροχη και τον αερα...

Χθες το βραδακι, μιας και τελειωσα κατι δουλιτσες που ειχα, ειπα να κανω κατι διαφορετικο. Πηρα ενα HP palmtop παλιο που ειχα εδω και χρονια παρατημενο, στο οποιο ενας φιλος μου ειχε δωσει μια κοπια ενος εξαιρετου βαλλιστικου προγραμματος (ΕxBal), τα κυαλια, το ανεμομετρο (ειχε αερα του σκοτωμου και κρυο...) και το αγαπημενο μου τουφεκι, το Tikka M590 σε 6mmBR, και πηγα στη φαρμα που ημουν προχθες. Ηταν ενα μερος ενος χωραφιου με καλαμποκι που το ειχαν ταραξει τα κουνελια, και δεν μπορουσα να τα τουφεκισω, εκτος εαν τους εριχνα απο 400 μετρα μακρια!

10 λεπτα αργοτερα ημουν παρακαρισμενος στο χωραφι και περιμενα ενα ψιλοβροχο να σταματησει, ενω κοιταζα με τα κυαλια να εντοπισω κανενα κουνελι...Δεν περασε πολυ ωρα και να'σου ενα στην ακρη απο κατι φτερες. Πηρα το οπλο, το εστησα στο καπω και συμβουλευτηκα τον υπολογιστη. Η αποσταση ηταν 411 γιαρδες, ο αερας 6 μιλια την ωρα.



Εβαλα τα στοιχεια και μου εδειξε οτι θελω διορθωση 6.5ΜΟΑ στη σκοπευση. Στηθηκα πισω απο το οπλο, εκανα τις απαραιτητες ρυθμισεις στη διοπτρα.



(το κουνελι ηταν εκει που ειναι η ασπρη κουκιδα)

Βρηκα το κουνελι μεσα απο τη διοπτρα, πηρα μια ανασα, αφησα τη μιση και, με το νηματοσταυρο στο στηθος του, πιεσα ελαφρα την σκανδαλη. Με την εκπυρσοκροτηση το κουνελι επεσε προς τα πισω, λες και ενα αορατο χερι το βαρεσε με δυναμη. Εκανε δυο συσπασεις στα πισω ποδια, και εμεινε ακινητο!

Αυτη ηταν η μακρυνοτερη βολη μου μεχρι τωρα και η πρωτη με ρυθμιση της διοπτρας για την αποσταση. Μεχρι τωρα υπολογιζα την πτωση με τα διαφορα σημεια στο νηματοσταυρο. Εμεινα εκθαμβος με την ακριβεια του οπλου αλλα περισσοτερο την ακριβεια του προγραμματος...

Η ωρα περνουσε ευχαριστα, κοιτουσα με τα κυαλια στους αγρους και βρηκα 3 λαγους να καθονται στη μεση απο το γρασιδι, δυο τρεις φασιανους αλλα πολυ λιγα κουνελια. Φαινεται το κρυο και η βροχη τα κρατουσε στο λαγουμι... Η θερμοκρασια ειχε πεσει στους 15 βαθμους, ο αερας δυναμωνε και δεν ειχα πολλες ελπιδες οτι θα κυκλοφορουν οπως τις προηγουμενες μερες με τη ζεστη....



Πηρα το οπλο και πηγα λιγο παραπερα για να μπορω να βλεπω ενα αλλο χωραφι. Εκει εντοπισα αλλο ενα κουνελι, και, ξαπλωμενος στο χορταρι τωρα, βρηκα το κουνελι στη διοπτρα. Η αποσταση 275 μετρα, 3ΜΟΑ διορθωση. Η τουφεκια του πηρε το κεφαλι!

Δεν μπορουσα να το πιστεψω! Πρωτα την ακριβεια του προγραμματος και μετα την εξαιρετη συμπεριφορα και του οπλου αλλα και της διοπτρας (Nightforce NXS 5.5-22x56, με NP-R2 νηματοσταυρο).

Μετα απο τις δυο αυτες τουφεκιες, εριξα σε κατι πετραδακια στα 420 μετρα για να σιγουρευτω οτι δεν ηταν απλως τυχη που πετυχα τα κουνελια, και καθαρισα και ενα κορακι στα 180 μετρα, που, ανενοχλητο οπως φαινεται απο τις τουφεκιες πηγε και καθησε στο δεντρο στη μεση του χωραφιου. Η ωρα ειχε παει ηδη 8.30, και ετσι πηγα και πηρα τα κουνελια, τα καθαρισα (οτι ειχε απομεινει δηλαδη, γιατι 87 gn Vmax σφαιρα δεν αφηνει και πολλα στο κουνελι...θα χαρουν τα σκυλια μου τουλαχιστον!) και γυρισα σπιτι. Η μονη μου σκεψη ηταν ποτε θα καταφερω να ξαναπαω!!!

εεεε ρε γλεντια!!!