Το σκοπευτηριο ειναι κολλημενο διπλα σε ενα μεγαλο κτηριο που καποτε ηταν στεγαστρο πολεμικων αεροπλανων, αλλα τωρα ειναι ενα τεραστιο γυμναστηριο, με γηπεδα badminton, γυμναστικης, ποδοσφαιρου και λοιπων αθλητικων δραστηριοτητων που χρησιμοποιουν οι κοινοτητες γυρω του. Εχουμε τα δικα μας κλειδια και μπορουμε να παμε στο σκοπευτηριο οποτε θελουμε, απο τις 10 το πρωι μεχρι τις 11.00 το βραδυ, αρκει να ειμαστε δυο. Και θα μου πεις, γιατι? Χιωτες ειστε? Οχι βεβαια, πεφτει λιγο μακρια η Χιος απο εδω! Απλως για λογους ασφαλειας, σε περιπτωση που θα γινει κανενα ατυχημα. Γελαγα και εγω με αυτο τον κανονα, μεχρι που βρηκαμε ενα φιλο σκοπευτη νεκρο απο καρδιακη προσβολη στο ανοιχτο σκοπευτηριο ενα βραδυ, οταν τον εψαχνε η γυναικα του και δεν μπορουσε να τον βρει πουθενα...Θα μου πεις, χαρουμενος πηγε, τον βρηκαν ξαπλωμενο στο στρωμα σκοποβολης, με το οπλο στο χερι. Αμα παω και εγω ετσι, μην με κλαψει κανεις!
Μεσα στο σκοπευτηριο, εχουμε μια μικρη αιθουσα αναμονης, οπου καθομαστε και τα λεμε ενω περιμενουμε να τελειωσουν αυτοι που ριχνουν πριν απο εμας. Υπαρχουν 5 θεσεις απο οπου μπορουμε να ριχνουμε και εχουμε την δυνατοτητα να ριχνουμε στα 10, 20 και 25 μετρα.
Φυσικα, μιας και δεν ειναι πολλοι οι περιορισμοι που εχουμε ως προς τα οπλα που μπορουμε να χρησιμοποιησουμε (αρκει να μην ειναι υπερηχητικα και πανω απο συγκεκριμενες ενεργειες), ο καθε σκοπευτης φερνει οτι εχει στον οπλοβαστο του. Τα δικα μου ειναι, οπως ειπαμε δυο. Εχω ομως φιλους με 5-6 οπλα ο καθενας που τα φερνουν και μπορουμε ολοι να ριξουμε με αυτα.
Τα δυο αυτα πιστολια ειναι διαμετρηματος .22LR (το πιστολι) και .357Magnum (το περιστροφο). Ενας αλλος φιλος εφερε ενα περιεργο .22LR, που εμοιαζε σαν πολεμικο:
Ειναι καλο σχολειο παντως το σκοπευτηριο. Ουτε και θυμαμαι ποσες ωρες εχω περασει, ποσα κιλα μολυβι εχω ριξει και τι κουβεντες εχω κανει με τους φιλους. Μαθαινουμε νεα, ανταλλασουμε πληροφοριες και βοηθαμε ο ενας τον αλλο, παρ'ολο που μπορει και να ειμαστε αντιπαλοι στους διαγωνισμους που παιρνει μερος η σκοπευτικη μας λεσχη.
Ενα ειναι το σιγουρο: στο σκοπευτηριο μαθαινει κανεις τι μπορει και τι δεν μπορει (ακομα!) να κανει με το οπλο του. Ιδιαιτερα στο κλειστο, μιας και δεν υπαρχουν αλλαγες συνθηκων, ειμαστε σιγουροι για την συμπεριφορα των πυρομαχικων και των οπλων μας, αλλα, πιο σημαντικο ακομα, την δικη μας ικανοτητα...
Αυτο το γκρουπ το εκανα μια φορα...Με το .357, και ανοιχτα σκοπευτικα στα 20 μετρα...Απο τη μερα εκεινη, ακομα προσπαθω! Δεν πειραζει, αρκει που ξερω οτι το οπλο μπορει να το καταφερει, το ιδιο και τα πυρομαχικα.
Με το .22αρι ειμαι πιο σταθερος. Μιας και διαγωνιζομαι εδω και 6 χρονια στα 20 μετρα σπορτινγκ, εχω καταφερει και ειμαι στην πρωτη ομαδα.
Μακαρι να ηταν και οι αγωνιστικοι μου στοχοι ετσι...Δεν πειραζει, δεν ημουν ποτε ανταγωνιστικος, και ο μονος λογος που συμμετεχω σε αυτους τους διαγωνισμους ειναι μιας και μου επιτρεπουν προσβαση στο σκοπευτηριο. Και, απο την αλλη, ποια καλυτερη δικαιολογια απο το να φευγω απο το σπιτι για μερικες ωρες, να περναω παρεα με τους φιλους και να ριχνω και καμια διακοσαρια σφαιρες??? Τωρα που το θυμηθηκα, και αυριο Τεταρτη ειναι!!
θέλω και γώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΖηλεύω.