Ν. Ζηλανδια: 'Σαν καρυδες που πεφτουν στην αμμο'

Μερος Πρωτο

Ημουν στην Ν. Ζηλανδια ηδη 10 μερες και ειχα γευτει τις μαγικες της κυνηγετικες συγκινησεις με το κυνηγι των κουνελιων και το ψαρεμα της πεστροφας, αλλα ηξερα οτι εχει ακομα παρα πολλα να προσφερει. Περασα μερικες μερες με τη γυναικα μου και τους φιλους μας, βλεποντας διαφορα αξιοθεατα, κανοντας επισκεψεις στα περιφημα οινοποιεια της περιοχης, γευομενοι τα υπεροχα κρασια τους και θαυμαζοντας το τοπιο που, οπου και να γυρναγες το κεφαλι σου, σε περιμενε.



Παρ'ολα αυτα, το μυαλο μου ηταν στα βουνα, στα θηραματα που ακομα με περιμεναν να κυνηγησω, τις εμπειριες που με περιμεναν να ζησω.Οι προσδοκιες μου δεν αργησαν να πραγματοποιηθουν: η γυναικα μου και ο φιλος μας που μας προσκαλεσε στην Ν. Ζηλανδια, ειχαν να παρουσιασουν εργασιες σε ενα συνεδριο στην Μελβουρνη, και ετσι θα ελειπαν για μια εβδομαδα, αφηνοντας με μονο στο Οταγκο. Ταυτοχρονα, η κορη του φιλου μου, η Μαριαν, που ηταν μανιακη κυνηγος και ηξερε ολα τα 'κολπα' και ολους τους κυνηγους (μιας και η δουλεια της ειναι σε μαγαζι με κυνηγετικα ειδη), ειχε επικοινωνησει μαζι μου για να μαθει ποιο ηταν το προγραμμα μου, ουτως ωστε να κανονισει 'εξοδους'.

Παραλληλα με αυτη την ιστορια ειναι και η ιστορια του οπλου της Μαριαν...Ειχε ενα καταραμμενο Mossberg σε διαμετρημμα .270Win, το οποιο πρεπει να ειναι το χειροτερο τουφεκι (να μη πω και διαμετρημμα) που εχει κατασκευαστει ποτε! Ειχε μια σκανδαλη που επρεπε να την τραβας σαν το γαϊδουρι για να πυροβολησει, ενα ουραιο που πρεπει να το εφτιαξε τυφλος και ενα κοντακι που μονο του Κουασιμοδου θα πρεπει να ταιριαζε και η ανακρουση του (ιδιαιτερα μετα την επεμβαση του 'Πελοπηδα'*, που εκοψε την καννη στους 65 ποντους!) ηταν ικανη να σου ξεκολησει τα σφραγισματα...Παρ'ολα αυτα, η Μαριαν δεν ελεγε να το αποχωριστει...Την ειχα φαει να το αλλαξει, και ειχα αρχισει να κερδιζω το σεβασμο της με αυτα που της ελεγα, ειχα σχεδον πετυχει...Επρεπε μονο να βρω ενα εναλλακτικο οπλο για να της προτεινω!

Οταν λοιπον εφυγαν η γυναικα μου και ο φιλος μου, ειχα την ελευθερια να κανω οτι θελω. Ειχα ρωτησει την Μαριαν για αλλα κυνηγετικα μαγαζια και μου ειχε πει οτι ηταν ενα κοντα εκει που εμενα και ετσι, ενα απογευμα που δεν ειχα τι να κανω, πηγα να το βρω. Πραγματικα, ηταν παραδεισος! Οτι ειδος ενδυσης, υποδησης, αξεσουαρ για το κυνηγι και το ψαρεμα ηθελε κανεις, το ειχαν. Και, πιο σημαντικο απ'ολα, ειχαν και ενα μεγαλο χωρο, γεματο με οπλα καθε ειδους, καινουρια και μεταχειρισμενα. Πηγα λοιπον να χαζεψω...

Και εκει, μεσα σε ολα τα αλλα τουφεκια ειδα και ενα κρυφο κοσμημα...! Ενα Tikka 595, με συνθετικο κοντακι, ανοξειδωτη καννη, ηδη εφαρμοσμενο σιγαστηρα και το διαμετρημμα το μαγικο 6.5x55...Το πηρα απο τον οπλοβαστο και το περιεργαστικα. Η σκανδαλη οπως επρεπε, ενος σταδιου και γυρω στα 1.5 κιλα, η διοπτρα μπορουσε να βελτιωθει αλλα ηταν λειτουργικη, το μελλοντικο οπλο της Μαριαν!!! Μες τη χαρα, της εστειλα ενα μηνυμα οτι της βρηκα το ιδανικο οπλο και σε πολυ καλη τιμη! Μου απαντησε οτι θελει να το δει και οτι εχει και αυτη νεα που με ενδιαφερουν, για την επομενη ημερα. Κανονισαμε να βρεθουμε αργοτερα το βραδακι.

Δυο-τρεις ωρες αργοτερα συναντηθηκαμε στο ξενοδοχειο μου και πηγαμε παρεα στο μαγαζι με τα κυνηγετικα. Στο δρομο μου εξηγησε τι θα κανουμε τις επομενες μερικες μερες.
'Μιλησα με τον Σελντον (επαγγελματια κυνηγο) και μας προσκαλεσε σε κυνηγι για κατσικες και γουρουνια. Αλλα, κανονισα και με ενα αλλο μου φιλο τον Σεμ, να παμε για wallabies αυριο το βραδυ, τι λες?'
'Μουσικη στ'αυτια μου ειναι ολα αυτα!!! Ουτε κατσικες, ουτε γουρουνια ουτε wallabies εχω κυνηγησει, ολα αυτα καινουρια και συναρπαστικα μου φαινονται!'
'Ωραια! Παμε να δουμε το τουφεκι και θα κανονισουμε τι θα κανουμε αυριο!'

Πηγαμε στο μαγαζι, οπου την ηξεραν ηδη, και μιλησε με τον υπευθυνο πριν παμε να της δειξω το τουφεκι. Το πηρε στα χερια της, το επωμισε, δουλεψε το ουραιο και την σκανδαλη, και ειδα τα ματια της να γυαλιζουν...

'Αμα καταφερεις να πουλησεις το Mossberg, δεν θα σου στοιχισει τιποτα αυτο το οπλο! Και, πιστεψε με, με τις 140gn σφαιρες που ριχνει, οτι κανει το .270 θα το κανει και αυτο, αλλα με λιγοτερη ανακρουση, περισσοτερη ακριβεια και ειναι οπλο που θα το εχεις μια ζωη...' της ειπα.

Το αφησε στον οπλοβαστο, την εβλεπα που σκεφτοταν ολα αυτα που της ειπα και υπολογιζε τι να κανει. Οντας φοιτητρια, δεν ειχε τα λεφτα ετοιμα και ηξερα οτι δεν επρεπε να την πιεσω, στο κατω-κατω, επρεπε να ειναι σιγουρη για την αποφαση της, μιας και θα 'υπεφερε' τις συνεπειες για χρονια μετα... Με αφησε στο ξενοδοχειο, και αφου δωσαμε ραντεβου για την επομενη το μεσημερι, την καληνυχτησα.

Την επομενη μερα, περασα το πρωινο με μερικες βολτες και λιγη γυμναστικη, ετοιμασα το δισακι μου με κυαλια, μαχαιρι, ενα fleece για το κρυο και λιγο νερο, εβαλα τις μποτες μου και κατεβηκα στο πεζοδρομιο να περιμενω την Μαριαν και τον Σεμ. Ο Σεμ ειναι στρατιωτης και εχει την φυσικη κατασταση κατσικας οπως ειδα αργοτερα. Εφτασαν την ωρα που μου ειχαν πει και, αφου εγιναν οι απαραιτητες συστασεις μπηκα στο αυτοκινητο και ξεκινησαμε για τον προορισμο μας.

'Θα παμε πρωτα στο πεδιο βολης του στρατου, εχουμε παρει τα κλειδια. Θα ριξουμε λιγο με τα οπλα να τα συνηθισουμε και μετα θα παμε για κυνηγι. Ετσι και αλλιως αν δεν σκοτεινιασει δεν μπορουμε να κυνηγησουμε τα wallabies...'

Παραξενευτηκα...Ποια 'οπλα'?? Η Μαριαν ειχε δυο, ενα .22.250 και το .270, και απ'οτι ειχα καταλαβει δεν ειχαν και πολλες σφαιρες οταν μιλουσαμε χτες. Αλλα, μιας και δεν ειχα και τιποτ'αλλο να κανω, χαλαρωσα στην πισω θεση και απολαμβανα το ταξιδι μες την Νεοζηλανδικη εξοχη.

Φτασαμε στο πεδιο βολης μετα απο 20 λεπτα, και η Μαριαν ανοιξε το πορτ-μπαγκαζ του αυτοκινητου της. Και εκει με περιμενε μια ευχαριστη εκπληξη: Το 6.5x55 που βλεπαμε χτες, μαζι με το .22-250, το .270 και ενα κακασχημο Ruger Mini-14 ηταν ξαπλωμενα στο πατωμα....

'Το αγορασες???', τη ρωτησα
'Οχι ακομα. Πηγα στο μαγαζι αφου το ειδαμε, μετα που σε αφησα στο ξενοδοχειο, τους ειπα οτι ενδιαφερομαι και μου το εδωσαν για κανα-δυο μερες να το δοκιμασω'....
Επεσα απο τα συννεφα! Ποιος το εχει ξανακουσει αυτο??? Η εμπειρια μου οπλοκατοχης στην Αγγλια δεν με ειχε προετοιμασει για τετοια 'ανεση' στην οπλοχρησια και οπλοκατοχη, δεν πιστευα τα αυτια μου!
'Αυτο το Mini-14 τι το θες?' της ειπα
'Το πηρα να το δοκιμασω εγω', ειπε ο Σεμ πισω απο τον ωμο μου, 'παντα ηθελα να εχω ενα και, μιας και αφησαν την Μαριαν να παρει το Tikka, μ'αφησαν και εμενα να δοκιμασω το Mini-14'...

Τελειωσε, μετακομιζω! ειπα μεσα μου...Μας βγαινει ο πατος να παρουμε ενα τουφεκι στην Αγγλια και εδω τους τα δινουν για δοκιμες!! Δεν ειμαστε με τα καλα μας!

Φορτωθηκαμε τα διαφορα και περπατησαμε τα 300 μετρα μεχρι το πεδιο βολης. Ηταν ενας απλουστατος χωρος, με ενα υποτυπωδες υποστεγο μπροστα σε ενα 'διαδρομο', γυρω στα 100 μετρα φαρδυ και καπου 300 μετρα μακρυ. Αφησαμε τα οπλα στον τοιχο του υποστεγου και η Μαριαν με τον Σεμ πηγαν να στησουν τους στοχους στα 100 μετρα.
  


(το Mini-14-διαμμετρηματος .223-, το Howa σε .22-250, το Tikka 595 σε 6.5x55, και το καταραμενο Mossberg σε .270...)

Η πρωτη μας δουλεια ηταν να δουμε που βαρουσε το 6.5x55, με τις σφαιρες που ειχε αγορασει η Μαριαν. Η προθεση μας ηταν να κυνηγησουμε με αυτο το οπλο εκεινο το βραδυ, οποτε θελαμε να ξερουμε που ειναι μηδενισμενο. Πηρε καμια 10αρια βολες για να ανακαλυψουμε οτι το οπλο ηταν πολυ ακριβες (2 ποντους για 5 βολες στα 100 μετρα) και οτι ο σιγαστηρας και η γενικη συμπεριφορα του ηταν καταπληκτικα χαρακτηριστικα του. Ημουν ενθουσιασμενος και η Μαριαν, ενω ποιο συγκρατημενη, φαινοταν εξισου εντυπωσιασμενη με το οπλο. Σειρα ειχε το Mini-14, που ειχε την πλακα του, οντας ημιαυτοματο, παρ'ολο που δεν ηταν οσο ακριβες οσο το .22-250 ή το 6.5x55. Το .270, ριξαμε 2 βολες και το παρατησαμε.



(Ο Σεμ, επισης αριστεροχειρας, ριχνει στα 100 μετρα, εκει που φαινεται το ασπρο τετραγωνο. Στο βαθος, η πλαγια με το χωμα που φαινεται ειναι 300 μετρα).

Αφου σιγουρευτηκαμε για το μηδενισμο στα 100 μετρα, καναμε λιγη πλακα με τουφεκιες στα 300 μετρα, οπου ειχαμε βαλει μια σιδερενια πλακα μεγεθους οσο ενα φυλλο χαρτι Α4 και το τουφεκουσαμε ορθιοι, χωρις στηριξη. Τα δυο οπλα που περιμενα να μην εχουν κανενα προβλημα, επαληθευσαν την υποψια μου: 4 στις 5 βολες χτυπησαν τον στοχο, καθολου ασχημα για βολες με οπλα που δεν τα ηξερα και μαλιστα ολα δεξιοχειρα...!

Ημασταν ετοιμοι για την εξορμηση! Το μονο που παρεμενε τωρα, ηταν οι 2 ωρες οδηγηση που θα μας εφερναν στη φαρμα με τα wallabies!! (συνεχιζεται....)

* Οποιος θελει να μαθει ποιος ειναι ο 'Πελοπηδας' δειτε http://cavemangr.wordpress.com