Ετσι και εκανα. Μετα απο 2 κουπες καφε, παιχνιδι με τα κουταβια και κουβεντα με τη γυναικα μου, πηρα το οπλο και δυο κουτια φυσσιγγια και, βουρ για τη φαρμα.
Η ωρα ειχε περασει ομως, ο ηλιος καυτος στον ουρανο (μην ξεχναμε οτι εδω ξημερωνει στις 4.30 τετοια εποχη...) και τα κορακια μαλλον γελουσαν με τον τυπο που περιφεροταν στην αυλη της φαρμας περιμενοντας να τα δει, ενω αυτα ξεκουραζονταν στον ισκιο των δεντρων τριγυρω. Μετα απο μια ωρα, και μονο μια φασα στον τορβα, αποφασισα οτι φτανει πια.
Πηρα το δρομο για το σπιτι και ο νους μου ταξιδευε στην περιπετεια της Αφρικης. Ειναι η αληθεια οτι δεν εχω σκεφτει και πολλα αλλα απο την ωρα που γυρισα... Το μυαλο μου συνεχεια εκει, στις σαβαννες και τους λοφους, με τα κοπαδια απο τις γαζελες να μας περιτριγυριζουν, και τις τουφεκιες που καναμε με τον αδερφο μου και τους φιλους μου. Kαι, κατα συνεπεια, σκεφτομουν το οπλο που ειχα μαζι μου, που μαλλον τωρα δεν θα το ξαναχρησιμοποιησω μεχρι του χρονου το Μαη...
Σκεφτομουν ηδη πως θα μπορεσω να βελτιωσω την επιδοση του οπλου για του χρονου, που θα ξαναπαω. Τις προηγουμενες 3-4 μερες, τις ειχα περασει στο γκαραζ, ετοιμαζοντας καλυκες απο το 7x57 (7mmMauser) oπλο μου, για να τους εχω ολους ομοιομορφους για τα μελλοντα πυρομαχικα....
Μεχρι να τα σκεφτω ολα αυτα, ειχα φτασει σπιτι, και η ωρα ειχε πλησιασει για το παιχνιδι Αγγλιας εναντιον Γερμανιας, οποτε, πηρα μια μπυρα και καθησα μπροστα στην τηλεοραση να το απολαυσω. Μου δωθηκε η ευκαιρια την ωρα του ποδοσφαιρου να επιδοθω σε ενα αλλο χομπυ που εχω, της ξυλογλυπτικης. Με τα αγαπημενα μου μαχαιρια τριγυρω, την μπυρα, και ενα κομματι ιτιας, επαιζα, βλεποντας το ποδοσφαιρο, εχοντας στο νου μου να φτιαξω ενα κουταλι. Το ειχα σχεδιασει πριν απο καιρο και χρειαζοντουσαν μερικες τελικες 'επεμβασεις' για να μπει στο συρταρι. Μεχρι να μπει το 4ο γκολ, τα ειχα καταφερει. Το παιχνιδι τελειωσε, οι κλαψες αρχισαν γιατι εχασαν οι Αγγλοι, και εκλεισα την τηλεοραση. Η θερμοκρασια ειχε καπως πεσει απο τους 33 βαθμους που ηταν σημερα, και αποφασισαμε με τη γυναικα μου να παρουμε τα σκυλια για μια βολτα.
Πηραμε τα σκυλια και πηγαμε στο δασος, μαθαινοντας τα να τριγυρνουν κοντα μας χωρις να ειναι στο λουρι, και ταυτοχρονα απολαμβανοντας τη φυση τριγυρω μας. Το εχω πει ποσες φορες, δεν υπαρχει πιο ομορφο μερος απο την αγγλικη υπαιθρο μια ηλιολουστη μερα... Οι φτερες, ψηλες οσο η μεση μου, τα δεντρα γεματα φυλλα και λουλουδια, με το σουσουρισμα των κοτσυφιων και των κουνελιων να ακουγεται στο εδαφος και τα σκιουρελια να φαινονται στα κλαδια, περνοντας απο δεντρο σε δεντρο, δινουν ενα θεαμα και μια εικονα της φυσης που πρεπει κανεις να τη ζησει για να την εκτιμησει!
Τα σκυλια επαιζαν στα ποδια μας, ελευθερα απο το λουρι, μυριζοντας το εδαφος και ακολουθωντας χναρια που μονο η μυτη τους μπορουσε να καταλαβει, μας διασκεδαζαν στην βολτα μας.
Οταν γυρισαμε σπιτι, ειχα λιγη ωρα πριν ετοιμασει το φαγητο η γυναικα μου, και δεν εχασα χρονο: ανεβηκα στο γραφειο, πηρα τα εργαλεια και κλειδωθηκα στο γκαραζ για να περασω λιγο χρονο με μια αλλη αγαπημενη μου ενασχοληση, το φτιαξιμο των σφαιρων με ιδιογομωση. Ηθελα να κανω ενα πειραμα: Ο σκοπος μου ηταν να μελετησω εαν η διαφορετικη δομη των καλυκων απο διαφορετικους κατασκευαστες (σην προκειμενη περιπτωση Norma, PMP, RWS και Remington-Peters), θα επηρεαζε την ακριβεια της βολης. Και ετσι, με την ιδια συνταγη αλλα μονο τους καλυκες να ειναι διαφορετικοι, ετοιμασα μερικες σφαιρες.
μου πηρε καπου μια ωρα, για να καλιμπραρω ολα τα εργαλεια και να φτιαξω τις σφαιρες οσο ομοιομορφα γινεται η μια με την αλλη. Το μονο που μενει τωρα ειναι να βρω το χρονο να παω στο χωραφι με το χρονογραφο και να τις μελετησω... πριν ερθει η ωρα να τις δοκιμασω στα αφρικανικα πεδια που δεν εχουν φυγει απο την σκεψη μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου