Mια μερα στις καλαμιες για φασσες

Υπαρχουν μερες στο κυνηγι που ολα πανε καλα, τα θηραματα ειναι πολυπληθη, το οπλο ερχεται στον ωμο λες και ειναι προεκταση του σωματος και η καννη ακολουθα το θηραμα με αρμονια μπαλαρινας, καθε πιεση της σκανδαλης ανταμοιβεται με το θηραμα να διπλωνει στον αερα και να πεφτει στο καθαρο, μπροστα μας...Η χτεσινη μερα δεν ηταν μια απ'αυτες!

Μετα απο 25 μερες διακοπες και απουσια απο το τουφεκι, καταφερα να ξεκλεψω λιγο χρονο απο την δουλεια και να τον αφιερωσω στο αγαπημενο μου κυνηγι αυτης της εποχης, το κυνηγι της φασσας. Πηρα μερικα τηλεφωνα την Τριτη το βραδυ να δω που ειναι τα καλυτερα χωραφια, και εμαθα για ενα χωραφι που εχω 3 χρονια να το κυνηγησω, το οποιο μολις το ειχαν θερισει. Τις προηγουμενες φορες που ειχα παει εκει παντα επαιρνα πουλια, και ειχε μια σταθερη 'ροη' ολες τις μερες και ωρες.

Γεματος ενθουσιασμο λοιπον, την Τεταρτη το πρωι, φορτωσα το αμαξι με ολα τα συμπραγκαλα και βουρ για τον μπαχτσε! Φτανοντας ειδα μια πολυ ενθαρυντικη εικονα: το μισο χωραφι θερισμενο, το αλλο μισο να στεκεται, αλλα, μετα απο λεπτομερη παρατηρηση ειδα οτι δεν υπηρχε ουτε ενα πουλι στην περιοχη... Πηρα το οπλο και εκανα μια βολτα σε ενα δασακι στα ορια του χωραφιου και ειδα οτι πραγματικα θα εχανα το χρονο μου εαν επεμενα με αυτο το χωραφι...

Τοτε μου ηρθε μια φαεινη ιδεα! Πηρα τηλεφωνο ενα φιλο μου αγροτη, τον Κρις, που εχει το χωραφι οπου εχω παρει τις περισσοτερες φασσες σε μια μερα. Μου ειπε οτι το θερισαν το χωραφι πριν 2 εβδομαδες και ειμαι ευπροσδεκτος να δοκιμασω, αν και δεν ειχε δει σημαντικους αριθμους πουλιων. Μιας και αυτη η μερα ηταν αφιερωμενη στο κυνηγι της φασσας, δεν το εβαζα κατω! Ξεκινησα και 20 λεπτα αργοτερα ημουν στη φαρμα.

Πραγματι, τα πουλια δεν ηταν στο χωραφι, αλλα στα γυρω χωραφια μπορουσα να δω μερικα κοπαδακια, πραγμα που με εκανε αισιοδοξο. Μετα απο 15 λεπτα κουβεντα με το φιλο μου, πηρα τα πραγματα και στηθηκα κατω απο το δεντρο που ειχα καταφερει τις φασσες δυο χρονια πριν. Μιας και εχει και αρκετα κορακια η περιοχη, εβαλα και 3-4 ομοιωματα κορακα στο σμηνος, και καθησα στην φυλαχτρα μου.

Οριστε η αποψη που ειχα:



Δεν περασαν πεντε λεπτα, να'σου ενας κορακας. Η πρωτη τουφεκια τον σακουλιασε και τον αφησα εκει που επεσε να φερει και αλλους. Σιγα σιγα πουλια αρχισαν να εμφανιζονται. Μερικες τουφεκιες αργοτερα διαπιστωσα οτι η 25ημερη απουσια μου ειχε τις επιπτωσεις της....'Ντιν ντιν ντιν ντιν ντιν τιν τιριριρι' το τραγουδι του μπαμπακου καθε φορα που εφευγε η φασσα χαιρετισμενη απο τις τουφεκιες μου! Τελος παντων, κουτσα-στραβα, χτυπησα κανα-δυο και τις εβαλα στα ειδικα στατω που βλεπεται στην εικονα παραπανω.

Τα πουλια ερχοντουσαν σε ατακτες στιγμες, με ενα περιεργο τροπο, γρηγορα στον αερα, παρουσιαζοντας δυσκολες τουφεκιες και οχι με ιδιαιτερη συχνοτητα. Για να μην τα πολυλογω, περασα 5 ωρες στο δεντρο απο κατω, και πηρα 21 φασσες (μαζεψα τις 19), 12 κορακια και 2 περιστερια. Η αναλογια μου ηταν θλιβερη: 143 τουφεκιες για 35 πουλια...περιπου 25% η 1:4.



Δεν με πειραξε ομως, εκανα τουφεκιες που δεν επρεπε, εχασα πουλια που δεν επρεπε αλλα ειχα και στο μυαλο μου οτι τα φυσσιγγια αυτα τα ειχα απο περισυ, ισως και απο προπερσι μερικα, οποτε επρεπε να τα καψω. Ελπιζω τωρα να μου ξαναδωθει η ευκαιρια και να βγω με το 20αρακι μου και να επαναλαβω την περιπετεια.