Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Για σκιουρους στην επαυλη!

Πεμπτη... Η πρωτη μερα που εχω χωρις δουλεια, και απο το βραδυ της Τεταρτης εχω αρχισει να νοιωθω τα πρωτα συμπτωματα ελλειψης χειρισμου τυφεκιου... Μολις ξημερωσε, ειπα θα δω τον καιρο και θα αποφασισω με τι κυνηγι θα ασχοληθω. Κοιταξα εξω απο το παραθυρο και η μερα μουντη, υγρη με μια ανταρα να καλυπτει το τοπιο σαν τουλι. Παρ'ολα αυτα δεν κουνιοταν φυλλο!

Ετσι λοιπον, εφτιαξα ενα καφε, και παρεα με το σκυλο μου καθησαμε στο παραθυρο του σαλονιου να αγναντεψουμε το τοπιο και να παρθουν αποφασεις. Καθως εινα αρχες Νοεμβρη, ειναι η εποχη που τα περισσοτερα φυλλα εχουν πεσει απο τα δεντρα και, το σημαντικοτερο, οι καστανιες εχουν αρχισει να ριχνουν τον καρπο. Θυμηθηκα τις περιπετειες του προηγουμενου Νοεμβρη με τα σκιουρελια, και, καθως δεν ειχα παρει και το .17HMR για βολτα εδω και καιρο, αποφασισα να παω για να δω τι γινεται στο κτημα του δισεκατομμυριουχου που μου εχει εμπιστευθει τον ελεγχο των επιβλαβων στη γη του.

Το εν λογω οπλο (CZ 452 Varmint, Leupold VXIII Varmint Hunter 4.5-14x40 και σιγαστηρα JetZ) ειναι απο τα φτηνοτερα συνολα στον οπλοβαστο μου αλλα και ενα απο τα πιο διασκεδαστικα. Η σφαιρα που ριχνει ειναι 4χιλιοστα (.17 ιντσες), 17 grain Hornady VMax, και απο την 20 ιντσων καννη του φευγει με 2550fps, διδοντας του μια τροχια που επιτρεπει χρησιμες βολες μεχρι τα 200 μετρα. Εχει ΜΗΔΕΝ ανακρουση και βλεπεις την κρουση στο στοχο ακαριαια με το πατημα της σκανδαλης.

Ετσι λοιπον, πακεταρα το οπλο, 85 σφαιρες, τα predator sniper styx μονιμως στο LandCruiser, πηρα τα κυαλια μου, το αποστασιομετρο, και μετα απο ενα συντομο τηλεφωνημα στον επιστατη του κτηματος ημουν στο δρομο μου. Το φθινοπωρινο τοπιο της Αγγλιας ειναι πανεμορφο, ακομα και σε μερες σαν την Πεμπτη που μας περασε, φωτεινη ως δηλωση Καραμανλη, με διαυγεια παρομοια δηλωσης του κυβερνητικου εκπροσωπου.

Τα φυλλα σε απειρους χρωματισμους του καφε, κοκκινου, πορτοκαλι και πρασινου, εντυναν το τοπιο, δινοντας του μια τελικη λαμψη ομορφιας πριν την ατονη εικονα του χειμωνα. Η διαδρομη προς το κτημα συντομη, και μετα απο 15 λεπτα ταξιδι ημουν στην εισοδο της επαυλης:



Ηδη, ειχα αρχισει να 'περιοριζω' τις προσδοκιες μου για το σημερινο κυνηγι, καθως ο δρομος προς το σπιτι (οπως φαινεται στην φωτογραφια) δεν ειχε ουτε ενα σκιουρακι στο εδαφος να σκαλιζει...

Προχωρησα προς την εξοδο του τουνελ των δεντρων, οπου αντιμετωπισα ολο το μεγαλειο της επαυλης και των κηπων της:

Photobucket

Οι καστανιες ειχαν μερικα φυλλα, πολυχρωμες στην φθινοπωρινη τους ενδυμασια, και πολλα καστανα στο εδαφος γυρω τους. Μερικα κορακια και πολλοι φασιανοι σκαλιζαν το γρασιδι ψαχνωντας για κανενα μεζεδακι, μες την ομιχλη του πρωινου. Παρκαρα το αυτοκινητο, συναρμολογησα το οπλο, γεμισα τους γεμιστηρες και πηρα την τσαντα και τα styx και ημουν ετοιμος για την εξορμηση οταν ηρθε ο επιστατης και περασαμε 5-10 λεπτα κουβεντιαζοντας. Οντας εξαρτωμενος της αδειας των 'τσιφλικαδων' ειναι σωστο να εισαι ευγενικος και φιλικος μαζι τους, εαν θελεις να συνεχισεις να πηγαινεις στη γη τους. Με τον Πητερ, δεν ειναι δυσκολο, καθως ειναι ενθουσιασμενος καθε φορα που παω και καλος ανθρωπος.

Εφυγε να συνεχισει με τη δουλεια του, και, οπλισμενος με το τουφεκι και τις πληροφοριες που μου εδωσε ο Πητερ για τις κινησεις των θηραματων, αρχισα την διαδρομη μου. Εκανα μια μικρη παρακαμψη για να κοιταξω κατω απο μια μικρη συσταδα δεντρων οπου ξερω απο προηγουμενες εξορμησεις οτι κραταει σκιουρελια. Πραγματικα, μια γρηγορη επιβλεψη με τα κυαλια μου παρουσιασε τον πρωτο 'πελατη': αμεριμνος, εψαχνε το εδαφος κατω απο μια λευκα.

Προσεκτικα, τοποθετησα το οπλο στον ωμο και, ακουμπωντας το σε ενα στυλο απο το φραχτη, σημαδεψα πισω απο τον ωμο του και του εριξα. Η βολη τον 'ξαπλωσε' ακινητο στο χωμα. Τιποτα το συνταρακτικο, γυρω στα 70 μετρα. Πηγα και τον ελεγξα, και τον κρεμασα σε ενα δεντρακι για να τον συλλεγξω αργοτερα. Το ματι μου πηρε μια κινηση σε ενα κοντινο δεντρο και ετσι πηγα να δω αν ειναι ο επομενος 'πελατης'. Οντως, πηδωντας απο κλαδι σε κλαδι ακομα ενας σκιουρος ερχοταν προς το μερος μου. Καθησα ακινητος, μειωνοντας ταυτοχρονα την μεγεθυνση της οφθαλμίδας στο 4.5, ωσπου εφτασε κοντα μου. Κονστοσταθηκε σε μια διχαλα ενος τεραστιου κεδρου, και αυτο ηταν το τελευταιο του λαθος. Η βολη τον βρηκε καταστηθα και τον εφερε στο εδαφος σαν σακι. Οταν πηγα να τον παρω, χαμογελασα με την εικονα που ειδα:



ακομα με το βελανιδι στο στομα, τον πηρα και τον εβαλα παρεα με τον μολις αποχωρησοντα απο τον ματαιο τουτο κοσμο φιλο του.

Προχωρησα προς μια αλλη πλευρα του κτηματος που ειναι μια εκταση με γρασιδι και δεντρα, καπου 60 στρεμματα. Καθησα σε μια πυλη, και αρχισα να κοιταζω προσεκτικα με τα κυαλια δεξια και αριστερα, μηπως εντοπισω κανενα σκιουρο. Ειδα πολλους φασιανους, και πηρα αυτη τη φωτογραφια μεσα απο τα κυαλια:



Ειδα και δυο σκιουρους ακομα, και καταφερα να παρω τον ενα, ενω αστοχησα 2 φορες στον αλλο (αλλα ηταν πανω απο 150 μετρα...). Ετσι, 6 τουφεκιες, 3 σκιουρελια... 'Δεν ειναι και ασχημα' ειπα μεσα μου, αλλα αναπολησα την εξοδο πριν απο ενα χρονο, οπου σε αντιστοιχο χρονικο διαστημα, ειχα παρει 11... Περασα την πυλη, και εκανα οτι προτεινουν εδω οι κυνηγοι του ελαφιου: Περπατα λιγο, κοιτα πολυ! Πηγαινα απο δεντρο σε δεντρο, μεχρι που εφτασα καπου 75 μετρα απο μια μεγαλη καστανια. Καθησα κατω απο μια λευκα και περιμενα, κοιταζοντας γυρω γυρω και απολαμβανοντας την φθινοπωρινη μερα. Σιγα σιγα, σκιουρακια αρχισαν να εμφανιζονται απ'τα δεξια και απο ενα δασακι καπου 180 μετρα μακρια μου. Τα αφηνα να πλησιαζουν στην καστανια και τα επαιρνα. Μετα απο 40 λεπτα ειχα αλλα 2. Τα εβαλα στη ριζα ενος δεντρου και προχωρησα παραλληλα με τα συνορα του κτηματος, προς την ανατολικη πλευρα του, οπου εχει μια συσταδα απο καστανιες οπου περιμενα να βρω αρκετους σκιουρους. Αλλα, τιποτα! Μετα απο αλλα 40 λεπτα ειχα παρει μονο αλλα 3 και ετσι αποφασισα να τα μαζεψω και να παω προς την αντιθετη πλευρα (βορειοδυτικα) του κτηματος, σε ενα σημειο οπου ειχα παρει τους δυο σκιουρους το καλοκαιρι.

η πρωτη 'σοδεια'


Αφησα τα 6 κοντα στα αλλα 2 που πηρα πρωτα, και συνεχισα σε μια καμπυλη πορεια προς το δασακι που ειναι σαν 'L'. Στον δρομο προς τα εκει, ακουγα τους σκιουρους να μου 'γαυγιζουν' θυμωμενοι απο τα δεντρα στα αριστερα μου, και καταφερα να εντοπισω εναν απ'αυτους που νομιζε οτι δεν μπορουσα να τον δω. Αυτη η βολη με ευχαριστησε, γιατι ηταν μακρινη (90-95 μετρα) και μου πηρε πολυ ωρα να εντοπισω το σκιουρο. Εφτασα τελικα στον προορισμο μου, και καθησα στο χωμα, με την τσαντα ως στρωμα, παρατηρωντας μπροστα και αριστερα μου το δασος και το γρασιδι για να εντοπισω τους 'πελατες'. Οριστε η αποψη που ειχα



Δεν περασε πολυ ωρα και αρχισαν να εμφανιζονται στο εδαφος, στα δεξια οπως βλεπουμε την φωτογραφια και κοντα στα κυπαρισια. Τους παρατηρουσα απο τα κυαλια, αναμενοντας την καταλληλη στιγμη που θα μου εδιναν τις καλυτερες πιθανοτητες επιτυχιας για να τους τουφεκισω. Ετσι, καταφερα και πηρα αλλους 7 και μια φασα που ηρθε και καθισε σε ενα δεντρο ακριβως απο πανω μου, οταν ειχα φυγει απο την θεση μου για να εξερευνησω το δασος που φαινεται στην φωτογραφια αριστερα.

Περασε η ωρα, ειχε παει 14.00 κιολας, και ημουν στο κυνηγι 4 ωρες. Καθως θα σκοτεινιαζε μεχρι τις 17.00 ειπα να τα μαζεψω και να παω σπιτι, για να βγαλω το σκυλο μια βολτα πριν νυχτωσει. Ετσι, εβαλα ολα τα σκιουρελια σε μια τσαντα, μαζι με τη φασα, μαζεψα και τα πρωινα, και πηγα στο αυτοκινητο. Οριστε και ο τελικος απολογισμος:



Βρηκα τον επιστατη, τον ενημερωσα για το αποτελεσμα του κυνηγιου, τον ευχαριστησα για την αδεια, και αυτος μου ειπε οτι μου ειναι υποχρεος που τον βοηθαω τοσο στον ελεγχο των επιβλαβων, καθως κανει τη δουλεια του πολυ πολυ πιο ευκολη (καθως δεν εχει τα κουνελια και τα σκιουρελια να του σκαβουν τα γρασιδια, και να του χαλανε τα παρτερια). Μου ειπε οτι ειμαι ευπροσδεκτος οποτε θελω, πραγμα που με ευχαριστησε. Ηδη, η προσπαθεια ελεγχου του σκιουρου εχει αποδοσει, καθως περισυ την ιδια εποχη ειχα παρει 42 σε αναλογο κυνηγι αλλα σε 3 ωρες!

Οπως ειχα γραψει ξανα καποτε, ο σκιουρος ειναι ευχαριστο, διασκεδαστικο αλλα και δυσκολο κυνηγι που χρειαζεται υπομονη και επιμονη. Γινεται καλυτερα στις εποχες που τα δεντρα δεν εχουν φυλλα και αποφευγεται τον Μαρτη ως Ιουνιο, καθως ειναι αυξημενες οι πιθανοτητες να εχουν μικρα. Ειναι δε, μετα το κουνελι, το κατ'εξοχην θηραμα των αεροβολιστων στην Αγγλια, καθως το μεγεθος του τον κανει καταλληλο για βολες με διαμετρηματα αεροβολου και σε λογικες αποστασεις. Βεβαια ειναι 'σκληρο' ζωο, πραγμα που σημαινει οτι ο κυνηγος πρεπει να ειναι ευστοχος, γρηγορος στην σκοπευση και να ξερει ποτε πρεπει να πατησει την σκανδαλη και ποτε οχι. Εχω σκοτωσει σκιουρους που οταν τους εγδαρα βρηκα βολιδες .22 απο παλιες τουφεκιες μεσα στο ποδι και την πλατη τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου